vooruit dan: Barbie en haar nieuwe bikini
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Nicole
11 November 2009 | India, New Delhi
Pakje verzonden, geld gehaald, slaapplaats betaald, rugzak op de rug en een afscheidsbiertje gedaan met Ellen en Duncan (en een dansje, zie filmpje). Het vertrek werd door dit eerste legale biertje in tijden toch nog uitgesteld. Het pleurde van de regen en ach, wat was het weer gezellig met ze.
Met rugzak op rug toch nog andere plannen gemaakt, de ashram aan de oostkust schijnt een fantastische te zijn en dus plak ik nog maar een hoofdstuk vast aan de avonturen van Barbie aan het strand, ik reis nl graag langs de zee.
De rit zou maar vier uur duren en natuurlijk was dat niet zo, ik zou ook maar in 1 bus hoeven te zitten en dat was ook niet zo. Voor het donker binnen ging dus niet lukken en ondanks het 'haring in een ton' gevoel (mijn eerste local bus ride van en naar een plaats), ondanks de regen waardoor het in de bus een klamme kleverige boel werd, ondanks dat ik op een gegeven moment dacht dat ik naar zimbabwe werd gestuurd (kan hier geen busnummers lezen of namen van plaatsen dus ik werd maar een beetje van de ene in de andere bus geduwd), ondanks dat ik bijna in een donker stil stinkdorpje moest overnachten omdat er geen bussen meer reden (en toen ineens wel dus moest ik hollen, geduwd door vier mannetjes) en ondanks dat mijn lieve gele grappige zonnebril is gebroken, was het een wereld dag. Ik heb de smaak te pakken en mijn rugzak zit nu, na een maand ook lekker, ik snap weer hoe al die touwtjes werken, hoezee!
Bij aankomst dus geen geld om de laatste riksha te betalen maar dat wilde mijn 'bamboo village' mannetje wel en die gaf me ook 1000 roepie mee om nog ergens een hapje en een drankje te kunnen drinken. Wat een scheetjes toch hier.
Ik slaap weer in een hut, een schone met een badkamer. Hut staat op een lang klif, heel hoog en aan zee. Ik slaap dus weer in en uit met het geluid van de zee en kijk er ver overheen, paradijsie.
Ik ga vandaag op zoek naar Yoga, hoef ik hier niet ver voor te zoeken want het barst er hier gelukkig van.
Inmiddels ben ik ook aardig gewend aan het de kledingvoorschriften hier, bedekte schouders en knieen worden hier wel gewaardeerd en als ik dat niet doe, dan maak ik (en ieder ander wezen met borsten (borstjes)) die arme jongens en mannen hier helemaal gek. Er wordt hier door de bevolking geheel gekleed gezwommen en het schijnt zelfs dat de dames onder de douche zelfs hun ondergoed aanhouden. Barbie in bikini doet het dus rustig aan, ik ren ermee het water in om er pas weer uit te vluchten als de kust vrij is. Het grappige is dat ik me nu ook echt bloot voel als ik blote schouders heb of een bikini aan heb. Het moet allemaal niet gekker worden, zo loop ik een zomer lang in mijn niksie door de tuin en zo ben ik bijna een moslima.
Nog even een mooi tekstje van de Dalai Lama
Every day, think as you wake up,
Today I am fotrunate to have woken up,
I am not going to waste it,
I am going to use all my energies to develop myself,
to expand my heart out to others,
to enchieve enlightment for the benefit of all beings.
I am going to have kind thoughts towards others, I am not going to get angry or think badly about others. I am gonna benefit others as much as I can.
Dit zie je in India, mensen zorgen voor elkaar. Zelfs de eigen bevolking geeft geld aan oudere mensen en aan zieken. Wilde honden worden hier en daar gevoerd met left overs, iedereen mag er zijn, welk geloof dan ook, alles gaat hier samen.
Namste
En daaf, iek ben groot veel blai om zo'n ontzettend leuk berichtje van je te krijgen. I love you my man, kus voor Chiaartje appeltaartje.
Met rugzak op rug toch nog andere plannen gemaakt, de ashram aan de oostkust schijnt een fantastische te zijn en dus plak ik nog maar een hoofdstuk vast aan de avonturen van Barbie aan het strand, ik reis nl graag langs de zee.
De rit zou maar vier uur duren en natuurlijk was dat niet zo, ik zou ook maar in 1 bus hoeven te zitten en dat was ook niet zo. Voor het donker binnen ging dus niet lukken en ondanks het 'haring in een ton' gevoel (mijn eerste local bus ride van en naar een plaats), ondanks de regen waardoor het in de bus een klamme kleverige boel werd, ondanks dat ik op een gegeven moment dacht dat ik naar zimbabwe werd gestuurd (kan hier geen busnummers lezen of namen van plaatsen dus ik werd maar een beetje van de ene in de andere bus geduwd), ondanks dat ik bijna in een donker stil stinkdorpje moest overnachten omdat er geen bussen meer reden (en toen ineens wel dus moest ik hollen, geduwd door vier mannetjes) en ondanks dat mijn lieve gele grappige zonnebril is gebroken, was het een wereld dag. Ik heb de smaak te pakken en mijn rugzak zit nu, na een maand ook lekker, ik snap weer hoe al die touwtjes werken, hoezee!
Bij aankomst dus geen geld om de laatste riksha te betalen maar dat wilde mijn 'bamboo village' mannetje wel en die gaf me ook 1000 roepie mee om nog ergens een hapje en een drankje te kunnen drinken. Wat een scheetjes toch hier.
Ik slaap weer in een hut, een schone met een badkamer. Hut staat op een lang klif, heel hoog en aan zee. Ik slaap dus weer in en uit met het geluid van de zee en kijk er ver overheen, paradijsie.
Ik ga vandaag op zoek naar Yoga, hoef ik hier niet ver voor te zoeken want het barst er hier gelukkig van.
Inmiddels ben ik ook aardig gewend aan het de kledingvoorschriften hier, bedekte schouders en knieen worden hier wel gewaardeerd en als ik dat niet doe, dan maak ik (en ieder ander wezen met borsten (borstjes)) die arme jongens en mannen hier helemaal gek. Er wordt hier door de bevolking geheel gekleed gezwommen en het schijnt zelfs dat de dames onder de douche zelfs hun ondergoed aanhouden. Barbie in bikini doet het dus rustig aan, ik ren ermee het water in om er pas weer uit te vluchten als de kust vrij is. Het grappige is dat ik me nu ook echt bloot voel als ik blote schouders heb of een bikini aan heb. Het moet allemaal niet gekker worden, zo loop ik een zomer lang in mijn niksie door de tuin en zo ben ik bijna een moslima.
Nog even een mooi tekstje van de Dalai Lama
Every day, think as you wake up,
Today I am fotrunate to have woken up,
I am not going to waste it,
I am going to use all my energies to develop myself,
to expand my heart out to others,
to enchieve enlightment for the benefit of all beings.
I am going to have kind thoughts towards others, I am not going to get angry or think badly about others. I am gonna benefit others as much as I can.
Dit zie je in India, mensen zorgen voor elkaar. Zelfs de eigen bevolking geeft geld aan oudere mensen en aan zieken. Wilde honden worden hier en daar gevoerd met left overs, iedereen mag er zijn, welk geloof dan ook, alles gaat hier samen.
Namste
En daaf, iek ben groot veel blai om zo'n ontzettend leuk berichtje van je te krijgen. I love you my man, kus voor Chiaartje appeltaartje.
-
11 November 2009 - 10:20
Mona:
Ochhh wat zie je er goed uit Nicole, wat zit je haar leuk... je bent zo mooi.
Zo fijn dat je daar bent... en gelukkig bent.
Lofjoeee lieffe, lieffe, gekge zoesje vannemije.
xxx -
11 November 2009 - 21:01
Voorheen Maxima:
Meissie, wat een geluk.
Wat een wereld ervaring en -reis. Heerlijk om met je mee te blijven genieten. Dacht al dat je een gat in de lucht zou springen toen ik Daaf's stoere bericht zag. Blajf heppie!
Kus Mar -
13 November 2009 - 11:45
Kaatje Curacao:
Ik heb je weer gevonden lieffie,miste je verhalen al.
Wat een mooie foto's,jij met die olifant aan het knuffelen,prachtig.
Je straalt geluk uit,voor altijd in je hart!
Wij nu ook in tropische sferen,voelt goed. Heel veel herkenbare gevoelens,kleuren,geuren en smaken. Vandaag vliegen we naar Bonaire,in een vliegtuigje waar we met z'n zessen in kunnen,spannend.
Tot het volgende verhaal.
Dikke brassa -
13 November 2009 - 17:12
Moems:
Hoi lieverd, Wil begint wat schorrig door de telefoon te klinken. Ze moest 3 mailtjes voorlezen en schiet nogal eens in de lach, ik aan de andere kant; Wil wát zei je nou? Dan moet ze weer de zin herhalen. Tevens probeerd ze de foto's te bechrijven. We leggen een deel van het telefoon net plat, dank zei jou te gek leuke brieven. Maarr...Ik was op de tuin en zag bij aankomst een hele zwerm piepkleine schattige vogeltjes, het leek wel of ik in een sprookje van walt disney zat.Hi,hi,het moet niet gekker worden dacht ik, zoveel vogeltjes in dit jaargetij. Wat later: het zijn er wel opvallend veel,dus ging ik maar eens polshoogte nemen in jou tuin.De druiven bleken een behoorlijke trekpleister te zijn, maar toch..., het leek wel.., ik jou sleutels gepakt en de tuindeur geopend.., roets, roets, de kleine ondeugden vlogen snel door de ronde opening waar de pijp v.d. geyser gezeten heeft naar buiten en bleven op het druiven afdakje bosig naar mij kijken. -
13 November 2009 - 18:07
Moems:
Binnen zag ik piepkleine plukjes geel watten, als sneeuwvlokjes in het rond liggen. Toen ik omhoog keek zag ik allemaal kleine gaatjes in het folie, waar ze de watjes doorheen hadden getrokken. Ik had een serieus probleem. Met pijn in mijn hart heb ik uiteindelijk hun super gave, grote vogelhuis..dicht getimmerd, door een plank tegen de ronde opening aan te spijkeren.., toen ik dat deed voelde ik mij best lullig! De kleine vogeltjes keken vanaf de overkant v.d. sloot triest naar mijn gehamer..en om het nog zieliger te maken, het regende ook nog!Ben afgelopen zondag op Agnes haar verjaardag geweest. Had een taartje met een papieren kanten kleedje er onder én zo'n tulp er op die openklapt met brandende kaarsjes en muziek. We hebben op haar antieke tafel de kaarsjes aangestoken en ja, de tulp klapte open; er is er een jarig schalde door de kamer. Hierna ging alles behoorlijk mis. De tulp vatte vlam, de taart verbrandde en smolt, het kleedje brandde als een fakkel, uiteindelijk brandde alles als een fakkel. Agnes kwam vanuit de keuken met een emmer water aangesneld, ze schoof met een natte doek behendig alles in de emmer. Nog wat gesis en rook, toen was alles ter ziele. Wel wat ravage, kaarsvet, verbrandde restanten en wij giechelend van de schrik. Vanuit de keuken hoor ik Agnes: Els hi,hi,hi, kom eens hier en wees sniklachend naar de emmer met vieze drap, waar op de bodem het speeldoosje dapper doorging met:er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien dat is zij speelde.
Verder werd het een hele gezellige dag. Het regent hier al geruime tijd, dus verschans ik mij gezellig in huis achterr de verwarming met mijn twee nu voorbeeldige katers, geheel zonder problemen, die zeer tevreden en knus genieten van het feit, dat de baas zo nu en dan zomaar thuis is. Lieverd geniet geniet er maar van, want voor je het weet zit je weer in het hectische leven in Amsterdam. Ik kijk weer uit naar jou volgende aflevering, dikke, dikke knuffel van je moems.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
