regenboog
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Nicole
14 November 2009 | India, New Delhi
In mijn vijfde (?) dorp, waar ik van dacht dat het wat rustiger zou worden, is het weer gebeurd en inmiddels geloof ik dat dit de rest van mijn reis zal blijven gebeuren. Ik ken iedereen, heb weer vele vrienden (niet mijn allerbeste reisvrienden natuurlijk) en loop van de ene in de andere verbazing. Ben erachter gekomen dat India de regenboog is en disneyland tegelijk. Ik zie pauwen, apen, oilifanten, ik zie palmen, woon nu op een prachtig klif, ik zie de prachtigste vogels, koeien in het verkeer, de zee, dolfijnen en de gekste beestjes tot beesten. Ik zie de prachtigste kleuren in de natuur, de kleding van de bevolking, de geverfde huizen, eet de grootste gamba's die nog naspartelen van de schrik nooit meer te mogen zwemmen en leer heel veel over het leven en over relativeren. Wat een zeikvolk zijn wij in Nederland (uitvergrote versie te beluistern op mijn werk!) echt, ik walg van het gezeik dat nog naklinkt in mijn oren als ik aan Nederland denk. Stelletje ontevreden vervelende mensen zijn we geworden. Ik roep bij deze dan ook iedereen op om niet meer aan mijn hoofd te zeuren als ik terug ben, behalve dan over het weer, dat mag wel en is ook waar en dus heerlijk om te doen.
Maar natuurlijk denk ik vooral aan de mooie dingen in Nederland, mijn tuinhuisje die met me mee lijkt te reizen (vermomd als bamboehut), heerlijke positieve vrienden, diamanten zussen, moeder, zwagers en mijn briljante neefje en nichtje. Mijn poezenbeesten (mijn kinderen), het fietsen in windtegen met gevonden spullen van de straat voorop die mee moeten omdat ze zo mooi zijn... and so on and so on...
Ik heb gisteren een mannetje ontdekt onder een gebroken en vies parasolletje. Hij had twee rollen leer en vier paar verschillende leren slippers voor zich liggen. Je zou hem hier (toeristisch voor iniase begrippen, gelukkig komen de touristen pas volgende maand) bijna over het hoofd zien. Het mannetje blijkt de slippers met de hand te maken, naald en draad, wat lijm, hopsakeetje. Prachtige slippers, je kiest je paar uit, hij meet je voet op en na een paar uur kan je ze ophalen (of je blijft natuurlijk kijken). Dit alles voor 200 roepie, is dus 3 euro. Ik kon het niet geloven en al helemaal niet dat hij zonder werk zat. En dus heb ik een paar prachtige besteld en heb ik daarna mijn beste in India geleerde salestruukjes op de voorbijgaande mensen losgelaten. De man is gisteravondlaat overspannen naar huis gegaan, 13 paar slippers verkocht die nog gemaakt moesten worden. Ik heb hem maar een uurtje geholpen met mijn sales technieken en natuurlijk pret voor tien gehad. We hebben zitten keten over de winkel met airconditioning die hij volgend jaar zou hebben vanwaar hij op slinkse wijze zijn slippers voor 2000 roepie zou verkopen.
Hierop volgde mijn toiletbezoek, de eerste urinedruppel had zich reeds gemeld bij het haastig openen van de deur, mijn redding was nabij! En daar kroop een rat, formaat kat, net uit een gat naast het toilet. En dan? Geen gegruwel, geen gegil... niks daarvan, rat kruipt terug, ik verpil een tweede urinedruppel om een emmer op zijn verblijf te zetten en plassen maar. Niks aan de hand, wat ging dit anders in mijn worst nightmares die ik hier over heb gehad toen oma me ooit eens vertelde dat er vroeger wel eens een rat door het toilet kwam kruipen! Ik heb jarenlang mijn bibs angstig op het toilet laten rusten.
Met mijn nieuwe, te grappige vriendinnen en vrienden in de avond naar een cafe vol met macho's gegaan. Met macho baas had ik de eerste avond al kennis gemaakt en ze hebben de beste tent and daar ga je dan altijd maar naartoe. De avond ervoor was deze tent door de politie gesloten omdat ze ons bier hadden geschonken (ik weet niet hoe ik het voor elkaar krijg om iedere keer in een drooggelelgd dorp te belanden) Ik drink zelf niet echt, misschien for the fun een mochito (altijd in gedachte toostend op Hampi) Begon er later op de avond een gevecht!! Holy cow... En zonder nadenken gingen mijn werkbuttons aan, vloog erop af, amsterdamse strot wijd open en sprong ertussen. De mannen met grote spierbundels en klein van formaat waren dusdanig onder de indruk van mijn optreden dat ze stopte een jongeman verder tot moest te slaan. De jongeman een voorsprong van vijf minuten gegeven en toen een kruisje geslagen en de macho mannen 'los' gelaten.
Daar gaan we dus niet meer naartoe vanavond, bad charma!
Morgen ga ik weer verder, ik heb een lotgenootje gevonden (Joan) die twee weken gaat yoga/mediteren ergens. Van vijf uur in de ochtend tot tien uur in de avond, perfect want ook zij had het stoppen met roken bovenaan haar lijstje staan en ik ben op de dag dat ik hoorde van Esther haar overlijden, lekker zwak weer gaan roken. Slecht excuus, I know.
Ik ga er dus voor, en heb er zin in! Lekker met mijn lijf en mind bezig zijn, op een andere manier want in India staat dat nooit stil.
Vandaag Chiara haar verjaardag! Hoezee! Ik heb van de week een prachtig kado gekocht voor haar, zie foto!
Ik wens jullie allemaal een hele fijne avond. Doe Cohen de hartelijke groeten van me, ik ben vannacht bij jullie in gedachten terwijl ik met een wierrookje op mijn terrasje buiten over de zee kijk vanaf een 100 meter hoog klif, natuurlijk met een grote glimlach op mijn gezicht.
Geniet, zing en dans!
Namste, I love you all!
-
14 November 2009 - 13:02
Max:
lieve lieve nicole,
Wat kan ik zeggen op je geweldige belevenissen.
Ik ben zo blij voor je dat je zoooooo gelukkig bent. Beide Amsterdamse benen stevig op Indiase grond en je gevoel voor humor en relativerings vermogen helemaal in balans met je andere spirituele kant. Geen gezweef, maar 100% genieten en alles in je opnemend als een spons. Wat zal je slipperman blij met je zijn. Of dat ook voor de macho-mannen geldt is een tweede... maar voor hun lijdend voorwerp zéker. Of is hij nu het watje van het dorp, want gered door struise, witte chica? Grappig dat je dat nu zo opschrijft; ik vertelde net een half uur geleden aan Isabel en Sabien een van de vele van Voorst zusters verhalen, waarin jullie voortvarend NIET over je heen laat lopen... Dit verhaal betrof het voorval met de glazen bier in je nek tijdenseen concert in Ahoy.... Wie weet vertelde ik het, terwijl jij je belevenissen intypte. Ach, verbindingslijnen zijn er ook zonder dat je ze ziet. Lieffie, het dekbed voor Chiara is prachtig! Wat zal ze blij zijn! Past perfect in haar kamer. Lieffie ik blijf lekker met je meereizen en genieten en bewaar al je stukjes wel voor je. Kan integraal uitgegeven worden. Ben heel benieuwd hoe je het mediteren gaat ervaren. Lijkt me een niet te onderschatten intense oefening en confrontatie.
Kiep raajting!
Kus Mar
PS lieve groet en dikke kus van Roosje! -
15 November 2009 - 08:13
Ellen:
Ach scheet wat ben je toch een lekkertje..!
Misjouookhoor!
XXX -
15 November 2009 - 08:56
Esther De Klerk:
Ik ben zo trots dat je mijn vriendinnetje bent.... -
15 November 2009 - 10:00
Martine:
Lief we hebben gister aan je gedacht in het nieuwe paleis van het Buldervolk! Net of ze er al jaren wonen; helemaal goed!!!
Esther organiseert trouwens volgend jaar een Barbie-sight-seeing in Rotterdam! En 30 januari heb je een slaapfeesssie aan de Lange Vonder. Maar nu eerst verder met je fantastische India-avonturen. Geniet, dan genieten wij mee!
X,
M. -
20 December 2009 - 07:52
Lotty:
Wat een reis en te gek hoe je het allemaal verwoordt. Liefs Lotty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
