Hemel op aarde
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Nicole
25 November 2010 | Tanzania, Dodoma
Jemig de pemig.... waaar moet ik beginnen? Waaaar? Zeg het mij!!!
Ik begin maar gewoon met lekker van alles en nog wat, ik hoop wel dat je tijd hebt want dit wordt een boekwerkje denk ik.
Het was, reete vet, lauw, gaaf, blits, ontroerend, overweldigend, niet te geloven en nog wat van dat soort kreten.
Ik had de avond van tevoren met een nogal guur uitziend persoon 'de safari deal' rond, met hem naar de pinautomaat geweest en toen op hoop van zegen de volgende ochtend mijn rugzak 'safari klaar' gemaakt. Wachten en nog eens wachten, mijn hart klopte al wat sneller maar ik had er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat afspraken in Afrika net wat later zijn dan afgesproken. Een uur later dus een vette grote landrover, hoezee! Er kwam een wat ernstig bleek uitziend vogeltje uit, de dochter van, het bleke vrouwtje die net was geland uit zweden ofzo.Verder nog een bereisd type, wat saai uitziend, een kok en een 'driver' annex alleswetend figuur over alles wat er groeit en leeft.
Ik joelend die wagen in, kon me geen reet schelen, al zaten de smurfen er in, ik was niet genaaid en ging dus wel op safari!
Natuurlijk was ik wel ongesteld geworden die nacht en kreeg ik de volgende ochtend diaree. Wel de betere diaree want ik diareede gewoon 1 keer per dag de afgelopen dagen en ik had geen last van krampen enzo maar goed, ook dat kon me niks schelen want ik was op safari!
Na anderhalf uur hadden we natuurlijk wel al onze eerste lekke band, al hadden we er vier.... het was overal zo prachtig, het kon me wederom (en nu allemaal in koor....!)
We hebben als eerste onze tenten opgezet vlakbij Lake Manyara, er waren douches, er was bewaking met geweren, muurtje om het kampeerveldje heen, toppie. Vette goeie tentjes, ik had mijn eigen matje wel meegenomen en ik kreeg er eentje van hun, ik had het helemaal voor elkaar.
Daarna onze eerste 'game-drive'... staat voor, met de auto op zoek naar dieren. Ik ga maar even niet heel vervelend opnoemen wat ik allemaal heb gezien, komt straks als ik de foto's kan opladen. Het dak ging los, omhoog en daar stonden we dan, met onze snoetjes over de rand van het dak en maar koekeloeren. Iedereen had enorme camera's met reusachtige lenzen bij zich en dus zag ik er een beetje klunzig uit met mijn friemelcameraatje die de dieren verder weg fotografeert ipv op zn minst net zo dicht bij als je ze ziet en ik had ook al geen verrekijker maar... (allemaal in koor!)
Die avond best lekker geslapen, de twee dames in de bus van alle kanten leuk, lief of gezellig geprobeerd te vinden maar ze waren het gewoonweg niet. Mike daarentegen bleek wel een geinige vent, ecoloog en ranger en tuinman en compleet gek van kleine beestjes. Als wij dus overelkaar heenklommen om foto's te maken van Luipaard mama en luipaard baby, dan hoorde je hem standaard vragen of we die tor, vlinder of rups al hadden gezien. En dat gewoon vier dagen lang! Als we uit de auto mochten dan zag ik hem de eerste steen die hij tegenkwam al optillen of met zijn neus tussen een bosje grassprietjes koekeloeren.
Dag 1 was echt te gek en ik had zoveel gezien dat ik kapot was van het kijken en jubelen en ongelovig zijn van waar ik me bevond.
Dag twee gingen we naar de Serengetti, een reservaat wat bijna net zo groot als Nederland is en net zo vlak, dit omdat een miljoen jaar geleden (slechts) een berg groter dan de kilimanjaro, is gebarsten en de dit gedeelte van Tanzania heeft afgevlakt. Een reservaat dus van inmense omvang waar de dieren en de natuur sinds 1951 beschermd wordt. Net ff wat anders dus als Artis (hoewel ze wel aan het uitbreiden zijn).
Ik begin maar gewoon met lekker van alles en nog wat, ik hoop wel dat je tijd hebt want dit wordt een boekwerkje denk ik.
Het was, reete vet, lauw, gaaf, blits, ontroerend, overweldigend, niet te geloven en nog wat van dat soort kreten.
Ik had de avond van tevoren met een nogal guur uitziend persoon 'de safari deal' rond, met hem naar de pinautomaat geweest en toen op hoop van zegen de volgende ochtend mijn rugzak 'safari klaar' gemaakt. Wachten en nog eens wachten, mijn hart klopte al wat sneller maar ik had er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat afspraken in Afrika net wat later zijn dan afgesproken. Een uur later dus een vette grote landrover, hoezee! Er kwam een wat ernstig bleek uitziend vogeltje uit, de dochter van, het bleke vrouwtje die net was geland uit zweden ofzo.Verder nog een bereisd type, wat saai uitziend, een kok en een 'driver' annex alleswetend figuur over alles wat er groeit en leeft.
Ik joelend die wagen in, kon me geen reet schelen, al zaten de smurfen er in, ik was niet genaaid en ging dus wel op safari!
Natuurlijk was ik wel ongesteld geworden die nacht en kreeg ik de volgende ochtend diaree. Wel de betere diaree want ik diareede gewoon 1 keer per dag de afgelopen dagen en ik had geen last van krampen enzo maar goed, ook dat kon me niks schelen want ik was op safari!
Na anderhalf uur hadden we natuurlijk wel al onze eerste lekke band, al hadden we er vier.... het was overal zo prachtig, het kon me wederom (en nu allemaal in koor....!)
We hebben als eerste onze tenten opgezet vlakbij Lake Manyara, er waren douches, er was bewaking met geweren, muurtje om het kampeerveldje heen, toppie. Vette goeie tentjes, ik had mijn eigen matje wel meegenomen en ik kreeg er eentje van hun, ik had het helemaal voor elkaar.
Daarna onze eerste 'game-drive'... staat voor, met de auto op zoek naar dieren. Ik ga maar even niet heel vervelend opnoemen wat ik allemaal heb gezien, komt straks als ik de foto's kan opladen. Het dak ging los, omhoog en daar stonden we dan, met onze snoetjes over de rand van het dak en maar koekeloeren. Iedereen had enorme camera's met reusachtige lenzen bij zich en dus zag ik er een beetje klunzig uit met mijn friemelcameraatje die de dieren verder weg fotografeert ipv op zn minst net zo dicht bij als je ze ziet en ik had ook al geen verrekijker maar... (allemaal in koor!)
Die avond best lekker geslapen, de twee dames in de bus van alle kanten leuk, lief of gezellig geprobeerd te vinden maar ze waren het gewoonweg niet. Mike daarentegen bleek wel een geinige vent, ecoloog en ranger en tuinman en compleet gek van kleine beestjes. Als wij dus overelkaar heenklommen om foto's te maken van Luipaard mama en luipaard baby, dan hoorde je hem standaard vragen of we die tor, vlinder of rups al hadden gezien. En dat gewoon vier dagen lang! Als we uit de auto mochten dan zag ik hem de eerste steen die hij tegenkwam al optillen of met zijn neus tussen een bosje grassprietjes koekeloeren.
Dag 1 was echt te gek en ik had zoveel gezien dat ik kapot was van het kijken en jubelen en ongelovig zijn van waar ik me bevond.
Dag twee gingen we naar de Serengetti, een reservaat wat bijna net zo groot als Nederland is en net zo vlak, dit omdat een miljoen jaar geleden (slechts) een berg groter dan de kilimanjaro, is gebarsten en de dit gedeelte van Tanzania heeft afgevlakt. Een reservaat dus van inmense omvang waar de dieren en de natuur sinds 1951 beschermd wordt. Net ff wat anders dus als Artis (hoewel ze wel aan het uitbreiden zijn).
-
25 November 2010 - 17:49
Ik:
de leeuwen en tijgers en luipaarden zijn zo klein dat ik ze eerst moet op zien te blazen voordat ze zichtbaar zijn.... maar ze zijn er in mijn hoofd -
25 November 2010 - 18:20
Daphne:
Veeeeeeeeeeeeeeet toooooooooooooooooof! Te gekke foto's man! Hoe groot is het speelkameraadje van Teun en Gijs dat je daar gevangen hebt?
Blij dat je bent gegaan! Ik ga nu de deur uit voor de vergadering op de Braak, dus verdere bladiebla volgt.
x Daphne -
25 November 2010 - 19:17
Mona:
Wauwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww, wat een belevenissen, natuurlijk kan je je verder allemaal geen reet schelen, het is zooo Cool!
En wat is dat geitachtige beessie met lange voorpoten geweldig (iets voor Gijs en Teun misschien).
Je foto's ga ik wel proberen op te piepen, dusss inladen in Huize Bulderrr.
Vanmorgen zijn Davide zijn tweede en derde verstandskiezen er uit gerukt, nare, bloedige toestand maarrr ze zijn eruit, over twee jaar de laatste, dus heeft ie even om bij te komen, kon direct vertellen dat hij zich niet voelde zoals bij de eerste keer, als door een bokser in elkaar geslagen... das weer fijn.
Vandaag met mama een bankie op Marktplaats gekocht, samen met de Fiat 500 (bij gebrek aan beter uiteraard) deze in Diemen op het dakje gesleurd, beetje vastgeknoopt door de ramen open te laten, waardoor het draad als een spinnenweb in en op de auto het bankie moest beschermen tegen verschuiving.
Inpak draad trouwens... dat leuke spul, best stevig trouwens want, nadat we vele Diemenaars een grappige middag hebben bezorgd, vol ongeloof dat we echt zo weg gingen rijden (ik schat zo in dat we in de Diemense krant komen, foto's genoeg en het verhaal spreekt voor zich dus een schrijver hoeft daar niet zo heel veel aan toe te voegen), we veilig, na een soort en met van omweg van 300 KM om Diemen weer uit te komen (wat een kut plaats zeg!) op de Houtmankade zijn aangekomen.
Daar oude bank naar beneden gesjouwd en geduwd, nieuwe bankie los geknipt van het dakkie en deze weer omhoog gesjouwd en gedouwd maarrr toen;
kwam ik achter een fetisj van mama; het verlengsnoeren op verlengsnoeren fetisj!!!
Na hevig overleg is ze tot de conclusie gekomen deze nu ook echt eens aan te gaan pakken dusss onder de voorwaarde dat de tv, telefoon en het antwoordapparaat het moesten blijven doen hebben we de stereo afgekoppeld (waar we snel een plekkie op je kantoor tussen je boekjes voor gaan zoeken!) en een vuilniszak vol met enge bedrading hebben gevuld.
Morgen gaat mama op jacht naar een klein, compact stereotje en een, ja, ja... een nieuwe, moderne telefoon, waar ook een voice-mail op zit dusss dat ik weer een plastic tas met bedrading wat er dan weg kan en dan sluiten we het weekend af met een rondje GAMMA, waar we een paar verse verlengsnoeren gaan kopen en alles in Huize van Voorst brandveilig zal worden; yeahhhh!
Uiteraad nog meer gaande inkoud, nat Amsterdam (vanavond gaat het vriezen, mama heeft je water afgesloten by the way) maar dat bewaar ik nog effe, anders heb ik niets meer te melden de volgende keer!
Vergeet je je je stoeltje niet op de terug weg?
Dag lieve, gekghe zoesje vanne mije x -
25 November 2010 - 19:42
Ell En Vast Ook Dunc:
Oh schattepetat...! Wat een geweldig verhaal weer..! Ik heb tranen in mijn ogen van het lachen..! En ik heb uit volle borst in koor meegeroepen (geroept - what ever...) hoor..!
Dunc keek me wel even raar aan maarja, hij is dan ook een maffe britt...
Je kent Wolkers toch wel? Met zijn spuug beestje?! Zo'n beestje wat op een gras sprietje een spuugje achterlaat?! Ik zal je de link wel s sturen, dat spuug beestje deed hem namelijk denken aan zijn eerste vriendinnetje...!! hihi..! Net zo'n figuur als je gekke reisgenoot..!
Geniet nog verder lief,....! Dikke kus!
xx -
26 November 2010 - 07:38
Wilbert:
Wow, wow en wow!!! Wat een te gekke ervaring, prachtige foto's en gewelidige natuur. Wou dat ik er bij kon zijn ....... -
26 November 2010 - 09:10
Buurvrouw Bianca:
Ha Nicole !
Gevonden !
Heb gisteren dit adres van je Ma en zus gehad.(op de vergadering van de club)
Och Meid , wat een genieten !
Ik krijg helemaal heimwee als ik die foto's van je zie, ben ook in Africa geweest. Maar dan andere landen.
De tijd van je leven. Avontuur. Daar doen we het allemaal voor.
Die Safari 's, daar kikte ik ook helemaal op, adembenemend, onverzadigbaar, meer meer meer.
Ik ga straks alles eens op mijn gemakje bekijken hier.
Geniet er van en hier in Nederland alles goed (het dak van je hut zit er nog op hoor ;-) )
Groetjes , Bianca -
26 November 2010 - 18:28
Marjan:
Wat een hoop dieren ineens, daar op de vlakte, alle grote, gevaarlijke en schattige girafjes. Vast veel indrukwekkender dan je had verwacht. Geen enge beesten in je tent 's nachts hoop ik. -
26 November 2010 - 18:52
Moems:
Lieve Kool, wat was ik blij, toen je reisverslag verscheen. Gelukkig, de leeuwen hebben je niet als toetje gbruikt. Daarna heb ik alle foto's bekeken..., wouw, wat fantastich, wat te gek! Ach Kool ik begrijp dat je helemaal uit je dak gaat met zoveel ontroerend moois. Wat een prachtige en gedenkwaardige reis. Het is ongelovelijk dat je van zo dichtbij, zoveel verschillende wilde dieren, soms bijna kan aanraken. Nou lieverd geniet er nog maar even van, want voor je het weet wachten wij je op met dikke jas, wollen muts, wanten, laarsen en dikke sokken! Dat is onze realiteit hi,hi,hi. Dikke knuffel lieverd. -
26 November 2010 - 19:31
Moems:
Lees net het verslag van je gekke zoesje! Echt Kool, ze is nog erger danne.., jij. Dat wil toch wel wat zeggen. Het valt voor een oude van dage niet mee, om overeind te blijven zonder looprekkie! Met zijn 2en die bank op 't dak.., toen stonden er al wat vrouwen gezellig...te praten, onderwijl ons in 't oog houdend.Nu moet je nagaan, dat er geen kip loopt in die hele wijk. Dat gaf mij de kracht om de bank samen met moon op dat lieve kleine autootje te laten ploffen, het was een paddenstoel in het groot. Heb duizend bezwaren opgeworpen om onder zoesjes aktie uit te komen, helaas. Dus met....vliegertouw...de 3 zitter vast gebonden, ik opperde nog iets van: is dat nou wel sterk genoeg? zoesje keek smalend met er neusje omhoog, tuurlijk, oersterk. oke. Het kost mij een jaar van mijn leven en mijn antenne, maar ik moet toegeven: het ging goed. Hierna begon het pas echt, de elektra draden ,ohhh, je staat straks nog eens in de fik en rigoureus werden de draden van de muur getrokken en zat ik met stoelen en banken alles chaotisch door de kamer, rotzooi hier rotzooi daar met een triomfantelijke simoon die hele bossen met draden, stekkers, verlengsnoeren, apperaruur, tot mijn 2 antwoordapparaten aan toe blij en gelukkig in een tas frommelde. Ik heb nu nog een laptop en een ouwe tv. Geen tijd om te eten, roets weer weg met Daf naar de vergadering. nou... wees blij dat je daar zit. Vrijheid, blijheid! Daarna water afsluiten bij Daf.. aardedonker, wc pot met een wacinelicht glazenpotje leegscheppen.., had bevroren vingers, Daf was drijfnat omdat ze geknield in de put had gehangen..ging niet erg dus ook die was bevroren, was gelukkig nog voor middernacht thuis, vanmorgen Jolande op koffievisite gehad, moest zich behelpen met mij om haar haar haar te ontdoden aan de onderkant. Nou moppie je bent weer wat op de hoogte. dikke knuffel -
26 November 2010 - 19:32
Mona:
Schrijft mama niets over haar uitspraken van even voor je verslag... dat je wel opgegeten kan worden, ondanks je kooi op de Jeep, een stukkie hand en ze hebben je... en dat meende ze serieus!
Ik heb haar nog een serieus verhaal verteld dat ik jou niet zo snel een leeuw of ander beest zie willen aaien vanuit die kooi.
Grappig die gekghe mamaatje vanne onse.
Hier kouder en kouder lief, geen handschoen tegenop te dragen.
Straks naar feessie van Remy op de Overtoom, ffe iets anders dan jouw geluk daar.
Lofjoeee x -
26 November 2010 - 21:32
Mirjam En Martin Tui:
Wat een geweldig avontuur!!!! Pragtige foto's joh. geniet er nog lekker van. Hier vriest het.
groetjes -
27 November 2010 - 09:24
Moems:
Het is zaterdag en....., het sneeuwt! -
27 November 2010 - 10:47
Wim, Piet En Emma:
Ik vind je maar een bikkel hoor met je diaree enzo (-: wat leuk zo'n insecten-man..klinkt een beetje als m'n moeder <3 die hangt ook altijd met dr neus in de struiken op zoek naar rare vliegen en torren. Wat is dat voor een coole soort van ooievaar met al dat zwart ? En waar ga je nu naartoe ? Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal. XxXx -
27 November 2010 - 12:28
Mona:
En vanmorgen om 6:30 uur naar de bedstede... werden we wakker met een wit laagje sneeuw op de Oostelijke eilanden!
Ik ben zooo jaloers op je!
x
-
13 Juli 2014 - 20:29
D.j La Fleur:
Joepiiiii nu ik nog xS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
