menstrueren rocks big time!!!!

Gisteren mijn dagje uit gehad.. hoewel, het waren drie dagen in 1 (er zijn hier overigens geen apostrofjes te vinden in India, als dat jullie niet al was opgevallen). Om vijf uur op, tietenbunker weer in vol ornaat (er is overigens ook een mannenbunker Mona, dus geen yoga tietenbunkertoestanden met lenige naakte mannen die ertussendoor dansen... Om daar even op verder te borduren terwijl ik toch tussen twee haakjes zit, we krijgen geen ui en knoflook want dat is 'opwekkend' en we krijgen in de middag thee met kruiden waar we minder lustig van zouden moeten worden, sex is echt super uit den boze, aanraken ook etc).
In een busweg, ons eerste schoolreisje tegemoet. Jo en ik hikkend van plezier naast elkaar met een zakje snoepjes (noten....) in onze tas om ons helemaal 'misselijk' aan te eten.
We zijn eerst naar een waanzinnige waterval geweest, alwaar er eerst thee werd gedronken. Ik natuurlijk niet thee drinken maar alvast onder de waterval dansen omdat ik geen zin had om dit met de hele ashram te doen. Ik moest wel gekleed, van kin tot enkels, het water in en later bleek dat ik onder de verkeerde stond omdat dat de mannenwaterval was, erg veel gedoe hier over het apart houden van mannen en vrouwen. Maar goed, hoe verfrissend kan je dag beginnen! Daarna direct naar een tempel alwaar ik in de ziel van de tempel heb gemediteerd. Dat was een hele bijzonder ervaring waar ik in de busrit daarna, met alleen maar het prachtige groene India als uitzicht, voor het eerst verlicht van geluk, van heb genoten. Wat een rijk land, wat een rijke ervaring om hier te mogen zijn.
Ik ga niet de hele dag opsommen, alleen de dingen die veel indruk op me hebben gemaakt, Ghandi memorial, stond hoog op mijn lijst. Ook daar ben ik alleen, met Jo aan mijn zijde, naartoe gegaan. We werden onthaald door een indier die ons vertelde over de foto's die er van hem hingen. Helaas negeerde deze man de hele groep met indieers achter ons en toen we naar de plek gingen waar het as (een gedeelte ervan) van Ghandi ligt, sloot deze indier het hekje voor zijn landgenoten. Met Ghandi aan mijn zijde heb ik deze heer herhaaldelijk gevraagd waarom het hekje niet gewoon ook voor zijn landgenoten open kon. Ze waren niet Hindu..!!!!!... Mijn klomp brak. Ghandi was trots op me, ik heb net zo lang stampij staan maken, in zijn naam, totdat het hekje openging voor de rest van de mensen en we allemaal dicht bij het as van deze enorme bijzondere man konden zijn.
Ik heb Ghandi, zeer geroerd van zijn nabijheid, uit volle overtuiging en vanuit mijn tenen, geknield en met mijn voorhoofd op de grond mijn respect getoond bij zijn 'graf'. Wat een intens moment, nu als ik er aan denk, weer.
Daarna was ik leeg maar de dag nog lang niet ten einde... Mijn hemel. In de avond nog naar een tempel geweest die zo enorm waanzinnig indrukwekkend groot en mooi en rijk en kleurrijk was, dat ik denk dat ik nooit meer een tempel ga betreden omdat er niets mooiers bestaat. Leeg als ik was werden al mijn zintuigen rijkelijk bediend. Op het moment dat we binnenstapte begon er net een soort 'happening' (heet natuurlijk anders maar eens een provo-dochter.....) Er waren heel veel vrouwen in hun mooiste kleding, bloemen in hun lange zwarte haren, kinderen in hun mooiste kleding, met eyeliner, mannen die de goden droegen en muziek maakte, voorop liepen de blazers, helemaal achteraan de drummers, er werden fakkels gedragen met wel zeven vuurpunten in prachtige vormen en er werd constant 'sandal-wood' gebrand op grote schaal wat door de stoet heen werd gewapperd, rinkelende bellen overal, zingende mensen en dit alles, in de tempel waar al deze stoet doorheen liep, met wat mensen van onze bus ertussen. Geen foto's, dat was zwaar verboden waardoor ik al mijn zintuigen volledig de kost heb gegeven. Ik kon niet geloven dat ik was waar ik was, dat ik liep waar ik liep, dat deze tempel echt zo groot en zo verschrikkelijk prachtig was, dat deze vreemde planeet waar ik nu weer was aangeland, echt bestond....Net als in de film en dan keer tien. Weer iets om nooit te vergeten.
Na al deze indrukken was ik echt tot op het bot toe kapot, helaas hadden we nog een hele rit en eten etc voor de boeg en dus werden Jo en ik veels te melig in de bus. Gillend van het lachen niet heel veel nieuwe vrienden gemaakt in de bus, gelukkig wel een paar, en uitgesproken naar elkaar dat het vreemd maar waar is dat we echt niet minder pret hebben zonder stimulerende middelen.

Ben ik vergeten te zeggen dat ik me de hele dag het gekkenhuis in heb zitten vreten aan lekkernijen??? Gruwelijk.... afzichtelijk....maar goed, wel van genoten.

Vanmorgen dus weer vrolijk om vijf uur op en wat bleek, ONGESTELD! HOEZEE! Wat een dag om ongesteld te worden! Ik gilde het trots uit naar iedereen die het maar wilde horen want ongesteld betekend hier, RUST, legaal! Heeft iets te maken met shakra's die door menstruatie naar beneden gaan en iedereen probeert die juist omhoog te krijgen en bla bla bla. Ik ben dus trots hollend naar mijn juffie gegaan, heb het nog even mijn swami na-geroepen en zag mijn exit ticket al dichterbij komen.
De exit-ticket-dame in kwestie deed even moeilijk want, waarom zat ik niet in mijn yoga-klasje? Met een grote glimlach hoefde ik alleen maar 'menstruation' te zeggen, my ticket to freedom today, die ik direct kreeg.

Morgenochtend ga ik voor de hele ashram bidden in het Nederlands. Ik dacht dat ik voor iets anders mijn hand opstak (een ananasschijf)... Hoe ik dat weer moet gaan oplossen.. Nu eerst maar lekker genieten, een boek lezen, even aan mijn kruis krabben... heerlijk.

Namaste my friends.

ps. het regent hier (warme regen, lijkt net of je in de pies loopt als je door de plassen loopt/ danst/ stampt...zoals alleen Nederlanders dat kunnen)