hoi pipeloi

hoi hoi!

Na het heerlijkste feestje in mijn tuinhuis, zonder einde waar brand in mijn huisje uitbrak en ik een uur voor vertrek mijn tas heb ingepakt, waar ik bij vertrek(vier uur in de nacht) zonder slaap met rugzag en al struikele over vuilnis (ik heb nu nog vijf enorme blauwe plekken op benen en armen) waardoor mijn sleutels ergens in de bosjes vlogen (waardoor ik het terrein van mijn huisje niet meer af kon) die onvindbaar leken en moeders, zussen en ik piesend van het lachen in de modder van mijn tuin aan het zoeken waren en ze na tien minuten vonden (lang leve simone) waarna we op schiphol aankwamen met wallen en modderhanden en mijn moeder in de fik bleek te staan (groot gat, door en door in haar jas en trui) ben ik door de drie liefste vrouwen van mijn leven met tranen in hun ogen uitgezwaaid, de douane door. Wat een bijzonder vertrek, en wat voel ik me rijk met alle afscheids momenten van de afgelopen twee weken.

India

Ik ben er! en wel aan het strand, in Goa. Inmiddels in die paar dagen al vele belevenissen verder, het lijkt wel of ik hier al weken ben.
Ik zit momenteel in het paradijs op aarde, de moeson is voirge week gestopt, dinsdag kwam ik aan in mumbai en woensdag was het voorpagina nieuws dat er 314 toeristen waren geland. Dat even om aan te geven hoe het hier staat methet toerisme.
In mumbai ben ikn atuurlijk als eerste bij een peperduur hotel afgezet waar ik niet wilde blijven. De man van het hotel verzekerde me dat zijn hotel het enige en bovendien het goedkoopste was en dat het veel te gevaarlijk voor me zou zijn als ik nog verder zou zoeken. Ik liet hem toen mijn rechter spierballetje zien en liep dapper naar buiten. de heok om, de ghetto in. Schots en scheve hutjes, mensen die er voor zaten, maar een rust en tevens een vriendelijkheid. Dames lachte naar me, ik naar hun. Ik voelde me er helemaal oke met mijn grote rugzak.
Na een kwartiertje een soort tuk tuk aangehouden die me naar een redelijker hotel heeft gebracht. Heerlijk liggen maffen in een kamer zonder ramen waardoor ik volgene dag rond een uurjte of 12 verzocht werd toch maar eens een douche te pakken.
Bij het hotel een slaapbus naar goa geregeld, die zou dezelfde avond om acht uur vertreken. Ik heb dus een hele dag likkebaardend door mumbai kunnen struinen. In mijn tas een grote zak appels voor de mensen die geld wilde voor eten. Die kregen een appel. Vonden ze overigens niet allemaal even grappig. Ik kreeg bij een dame de appel bijna in mijn reet geduwd. Gelukkig was ik twee keer zo groot en zag ze al snel mijn spierballetje.
Geen toerist gezien in mumbai!!!! Niet te geloven... maar oh wat is het er heerlijk en vriendelijk en fijn.
Verder ook geen mensen bezaaid met vliegen in de goot (of uit de goot) zien liggen, geen mensen die lichaamsdelen missen, nergens poep of pieslucht te bekennen maar wel veel mensen, mijn hemel. Veel kraampjes, echt overal.
Bij een gehandicapte theekraam aan de koffie gegaan, het was het enige plekje waar je buiten kon drinken op een bankje. Ik kreeg het tweede bakje gratis van het mannetje, die het niet erg breed had. Mijn hard bloedde, ik wilde zijn kraampje zo graag sponsoren maar dat lukte echt niet.
Verder blijkt dat ik eigenlijk heel india wil kopen en mee nemen. Ik heb het voor die dag bij stickers gehouden omdat ik van gekkigheid niet wist waar ik uit moest kiezen. Het zijn hele mooie stickers en ik heb ze al op mijn dagboek geplakt.
goed, debus naar goa.
Wederom geen toerist te bekennen. Naast mij kwam een snoezig indiaas meisje zitten van hoge klasse, die me 12 uur lang de oren van mijn hoofd heeft zitten kakelen. Heel erg gezellig en grappig en veel weetjes over het land rijker geworden. als je in de disco hier een beetje leuk voor de dag wilt komen, moet je de danspasjes uit de bekene bollywood films leren want dat is wat mtv is all about hier. Ik heb een lijstje met films van haar mee gekregen om mezelf snel bij te kunnen spijkeren.
Eenmaal in goa bleken er een aantal stops, ik wist niet wat te doen en ben er dus gehaast bij de eerste uitgestapt. Daar stond Sanne ineens, uit Finland, ze zag er goed voorbereid en belezen uit en dus wilde ik graag met haar op zoek naar een hemels plekje. That succeeded. We kwamen aan zee in de hemel, waar zelfs het zand wordt geveegd, de palmbomen ruizen, de zon heet is maar de zeewind de verkoeling brengt. Ik voelde me alexis in dynastie. Helaas, boven ons budget en dus hebben we een huisje gedeeld.
En toen maar slapen, en slapen, en even zwemmen in de zee, hapje doen en slapen.
In de avond wierp een vijftien jaar jongere indieer zich nog op zijn knieen voor me, arm joch. Ik heb hem naar zijn leeftijd genootjes gewezen en nog net geen appel mee gegeven.
Ik zit nu noordelijker in india, op zijn noordelijkst. Ik heb een huisje op een berg die uitkijkt over het starnd en de zee.
helaas geen foto's, ik ben mijn oplader vergeten!! Ben al lang blij dat ik mijn hoofd bij me heb.
Ik geloof dat ik hier even ga blijven. lekker chillen en bijkomen.

Nou, ik leef dus nog, ben snel weer online, nu ik even een vast honk heb.

Tot snel!