toe aan vakantie

Hampi, mijn hemel, wat een plek. Ik ben gebroken, ik kan niet meer. Mijn allerbeste reisvrienden (en ik) lopen er bij als zombies. In deze heilige plek der heiligen, bekend om zijn prachtige tempels, is het me niet gelukt ze te bekijken. Misschien morgen nog met een riksha sjeesen, en als een japanner al rijdend wat foto's maken, met piepende banden de bocht weer om op naar de volgende tempel om zo mijn cultuurbarbarische dagen een beetje goed te praten naar mezelf.
De mochito's hier zijn erg lekker, de manali is werkelijk te grappig tot zover gaan mijn lonely planet tips voor Hampi.
Gelukkig gisteren me te weten ontworstelen aan mijn hysterisch fantastische allerbeste reisvrienden, even chill met de mooiste vrouw van India en Nederland een ontzettende grappige crocodile dundey (zoiets) dag gehad. We hebben ons in een lek, rond, rieten mandje laten varen tussen de prachtige rotspartijen door naar een tempel. Hadden we natuurlijk wel twee jongetjes die het nog nooit gedaan hadden waardoor we driekwart van de tijd door moeras en over grote rotsblokken moesten klimmen, voorop de twee jongetjes met het bootje op hun hoofd (loodzwaar en groot). Ze hebben zich de pleuris gewerkt. We zijn de hele dag in de weer geweest met deze snoezige jongetjes die er van de hele dag echt helamaal niets bakte waardoor het een top slapstick tour werd. Ze wisten niet waar de tempel was ze durfde de stroomversnellingen niet door (weer klauteren) ze trokken de terugweg niet ivm stroom tegen in combinatie met hun spierballetjes op erwt niveau(90 procent gelopen). Ik heb hier echt het aller aller allergrappigste filmpje van de hele wereld van gemaakt, komt er echt ook aan, leg de luiers maar vast klaar. Ik wou dat ik ze gisteren ook bij me had en dan ook die voor het opvangen van poep want het was wel ongeveer zo grappig in het eggie. We hebben de jongetjes een vette fooi gegeven voor de prachtige dag.
Daarna aan de manali en de filmpjes gezien van onze allerbeste, hysterisch grappige en lieve reisvrienden die ook met het bootje waren gegaan maar dan met een guide die het kan. Het verschil is echt om te brullen, zij hebben een soort hemelse efteling dag gehad, hebben alle tempels gezien met uitleg, prachtige stroomversnellingen gedaan, rondjes die zo snel gingen dat de camera het niet bij kan houden en iedereen zich waant in een kermisatractie, een droog mandje, sunshine en geen donkere moerastoestanden.

Ik ga nu ineens al sjeesen met een riksha langs wat tempels

..... wordt vervolgd.