Amazing India

Zooooooo, weer een heerlijke nacht verder. Ik ben er weer in de zin van uitgerust en ik voel me ook weer stralend. Ik voel me weer India.
Gisteren even een dagje voor mezelf gedaan, lopen en kijken.... van het ene avontuur in het andere.
Ik heb natuurlijk direct allerlei zeer onhandige dingen gekocht, vijf grote pollepel achtige dingen en een vet jordanees/indiaas tweede hands bedlampje... laatste is echt geweldig maar heeft wel de hand van Marianne nodig om het kapje te verjordanezen.
Ik heb heerlijk geslenterd, bij de chineze vissersnetten geweest en ik mocht helpen de buit binnen te halen. Lekker a la sailing aan mooie dikke touwen staan trekken, de buit was knudde en dus gaf ik geen geluk en dus ging ik maar weer verder.
Mannetjes gevonden die met de hand een houten boot aan het repareren zijn, alsof het niets is. Door tuinhuis en dan weer dit te zien, realiseer ik me nog meer dat we echt makkelijk zonder electra kunnen. En het gaat net zo snel met de handboor (enzo) (hoef je niet naar je ieniemienie boortje te zoeken en te plaatsen, breekt ook niet, geen verlengsnoer zoeken en plaatsen).
Daarna in een leuk plekje aan zee uitgenodigd voor een moslim bruiloft, duurt twee dagen en ik kreeg er een gratis date bij (Nazir....? )geweldig! Aangezien hun toko er niet uitziet heb ik aangeboden om die te pimpen, ik heb gisteren dus met hartelust zitten tekenen en ideeen opgeschreven, ze zijn laaiend enthousiast en weten als het goed is vandaag het budget dat ze kunnen besteden aan materialen. Kan ik dus lekker met hun shoppen (nog betere prijzen) en de boel opleuken. Zie het helemmaal zitten, even wat nuttigs doen, even lekker stylen. Kan het niet laten.
Daarna nog wat gewinkeld, rozenolie gekocht en echt, ik ruik nu naar rozen, past veel beter bij me hier. Mijn Addict had ik al thuisgelaten, die past vast weer beter thuis (ik wil niet!).
Daarna door de achterwijken van Cochin gewandeld omdat ik de weg kwijt was. Ze zagen me daar vast aan voor een belangrijke fotografe (met mijn flutcamera, mijn mooie is er niet van gekomen helaas) en sleepte me in hun huisje, begonnen haastig kinderen om te kleden en op te maken, poederde iedereen bleek en rende nerveus in de rondte om haren recht te kammen en zichzelf nog even in een leuk pakje te hijsen. Vervolgens werden de kinderen door moeder en oma in poses geduwd en weer en weer en vervolgens werden ze weer omgekleed om weer opnieuw te beginnen. Natuurlijk ook familiefoto's gemaakt, heel bijzonder allemaal Ik lag van binnen in een deuk, van buiten zag je alleen mijn vriendelijke en profesionele gezicht, ik stuur ze de foto's na, dit is belangrijk, dat is zeker.
Drie straten verderop hetzelfde, weer werd ik een huisje ingesleept en weer was het een nerveus feest, het gierend bekijken van hun foto's en hupsakeetje weer een nieuwe pose, ook deze familie stuur ik de foto's nog toe.
Na deze doldwaze fotoshoots liep ik genietend en nog meer de weg kwijtrakend gewoon een eind weg, het was weer tijd voor appels en toen...my wallet.... gone!
Direct in het moment gaan zitten, is balen allemaal maar het komt vast wel weer goed, er zijn echt veel ergere dingen in deze wereld. En terwijl ik zo tegen mezelf aan het praten was, kwam er een man op een brommer. " You lost card????"

Amazing India......

Ik dus achterop bij dat mannetje, hupsakeetje, naar de rozenolie winkel alwaar mijn hele zwikkie lag, geld, kaart, alles. Ik moets wel eerst zaken doen met de eigenaar, vandaar de pollepels... die wilde ik wel en natuurlijk heb ik deze fantastische mensen ook een vindersloon gegeven.

In de avond naar een klassiek concert geweest, met trommels en een hele gekke gitaar met een grote wrat eronder. Ben ik weer even dichtbij papa, morgen is zijn laatste happening twee jaar geleden. Deze dagen zullen altijd speciaal zijn en blijven. De trommels waren..... onbeschrijvelijk te gek... dat dat kan, zo vet...

En toen maar weer naar huis, alwaar mijn allerbeste reisvrienden Ellen en Dunkan ook waren. Dunkan doet het weer, fijn. Morgen gaan we samen fietsen, overmorgen de backwaters. Moet ook nog stylen, druk druk druk hier.

Ik ga nu lekker ontbijten, namaste mijn lieve vrienden.