Hemelse Klim - Reisverslag uit Mui Ne, Vietnam van Nicole Voorst - WaarBenJij.nu Hemelse Klim - Reisverslag uit Mui Ne, Vietnam van Nicole Voorst - WaarBenJij.nu

Hemelse Klim

Door: Jane

Blijf op de hoogte en volg Nicole

19 Januari 2015 | Vietnam, Mui Ne

Zooooo, ik ben weer on the road, geweest.
Gisteren was ik bij de waterval, dan verwacht je dat je aankomt bij.... een waterval als je daarnaartoe gaat op je slippertjes met je schoudertas. En uiteindelijk kwam ik daar ook wel maar ik moest er wel wat voor doen. In eerste instanie gewoon wandelen, langs de prachtige rotsen rivier waar het glasheldere en frisse water doorheen schoot. Waar altijd water is, daar is de natuur is op zn best, ik liep er dus met kippenvel van top tot teen en een brok in mijn keel. Zo fantastisch mooi, ik voel me gezegend dat ik dit soort plekken van de wereld mag zien en ervaren. Een mooie wandeling dus, met prachtige poeltjes waar ik mijn hart even uit kon laten razen door gewoon te zitten en te kijken en er natuurlijk in te zwemmen. Maar goed, toen stonden er ineens rode pijlen op rotsen die echt de rivier in gingen en je de weg wezen erlangs. Klimmen dus en ook onder rotsen door kruipen die tuinhuisjes-groot waren en leken te rusten op een steen ter grote van een pergola.... Maar goed, het werkt natuurlijk wel als je weet dat er nog meer moois in het verschiet ligt en dus ging ik klimmen en soms kruipen. Heel handig op slippers met schoudertassie... maar, alles met de stromende rivier onder me en uitpuilende jungle om me heen, hier en daar een vlinder en wat vogeltjes die me schattig aanmoedigde. I have been in heaven, echt waar. Tijd genoeg dus ik heb veel zitten uitrusen met tranen in mijn ogen, in het hier en nu zittend. Want ik was daar en waar ik was, valt niet vast te leggen, alleen in mijn hoofd en in mijn hart. De klim werd steeds heftiger, slippers dus in schoudertas, schoudertas omgebouwd tot rugzak, tja, de route ging over in ijzers die uit obelix rotsen staken en daar ben ik nou eenmaal niet zo geoefend in. De waterval aan zich, was niet gigantisch maar wel betoverend, het was de plek en de zon die er precies boven hing en de hele rivier liet glinsteren en prachtige kleuren gaf. Erop zitten en het water ver naar beneden zien kletteren door al die vette rotsen en dan zien verdwijnen in de jungle. Mjn hemeltje lief... Met trillende beentjes/ verzuurde spieren kwam ik in de middag weer terug. In de avond heb ik de bus gepakt naar waar ik nu ben, Na Trang ging me niet meer kunnen bieden, up to the next place; Mui Ne
Ik kwam hier om half drie vannacht aan en voelde meteen dat het hier nog warmer is. Ik heb een eigen bungalow aan een schattige tuin met kitsche beeldjes erin. Alles beter dan een hotelkamer. Het muskietennet hangt er niet voor niets, hoewel ik maar 1 mug zag maar dat is altijd 1 klier teveel. Ik ben zonder laken in slaap gevallen, hoe dun ook, het is niet te doen.

Vanmorgen kon in zowat niet opstaan, spierpijn!!! Kuiten, bovenbenen, schouders, borst.... die waterval zit nog in mijn lijf.
Ik ben vanmorgen dus met een boekje (wuthering heights..) het strand gaan checken, zacht wit zand, palmbomen, de zon en..... kitesurfers in alle hoeken en gaten. Ik ben in een kitesurfwalhalla aangeland. Niks mis mee.. Dus.... tja ik kan niet zo goed een hele dag stil liggen, hoewel ik dat wel moet vandaag ivm spierpijn maar morgen beginnen mijn lessen. Nicole gaat kitesurfchica worden, op haar ouwe dag. But, a girl's gotta do what a girl's gotta do..
Zo, even eten nu, het is te heet voor me om alleen al in de buurt te zijn van de zon met mijn tere poppehuidje. Later maar weer even zonnebaden, ik moet nodig weer eens wolkenwit worden ipv snowwhite.

Toedeledokie!

  • 19 Januari 2015 - 09:59

    Daphne:

    TOOOOOOOOOOOOOOOF, KITESURFEN!!!! Wil je het mij leren bij thuiskomst????
    Je "little stroll in the woods" klinkt goddelijk en iid niet zo heel geschikt voor de minimale uitrusting die je bij je had.., but I'm proud of you, silly sista, ik weet dat je het zelfs, geblinddoekt, gekleed in de knaloranje tutu van Yara, op stilettohakken, achterstevoren hinkelend had volbracht! Succes met het kwijt raken van je whiter shade of pale...

    Waar blijven de foto's?

    x

  • 19 Januari 2015 - 15:59

    Mams:

    lief mopje, heerlijk als ik dit alles lees. je ontkomt aan alle grijze en regenachtige donkere dagen. Vanaf dat jij weg bent gegaan is het prutweer. Joop heeft het helemaal voor elkaar'muissies mandje is merendeel bezet door joop'als een prins ligt ie te genieten, muissie er voor. gisteravond was muis de wanhoop nabij en ging demonstratief en zwaar verontwaardigd voor mij zitten ondertussen jammerende geluiden voortbrengend.
    dus nu heb ik de mand vergroot en kunnen ze bij elkaar liggen. 's avonds gaat joop een poosje bij de deur liggen en als je dan niet komt kiest ie eieren voor zijn geld en duikt als een haassie in muis mandje, lijkt wel wat op de tranentrekker van die hond die zijn leven lang op zijn baassie stond te wachten op het station , tot ie dood ging. maar joop loopt lekker door a'dam, markten, pleinen, straten hij weet overal de weg en als ik meer dam 4 uur loop dan gaat ie staken door zeer eigenwijs op zijn kontje te gaan zitten en mij verwijtend aan te kijken, dan zeg ik de magische woorden; joop en muis, we gaan naar huis! dan vliegen ze samen zij aan zij in galop over de straten, ik bengel er gierend van het lachen achter aan, want dan ineens hebben ze de kracht van een os. de markt is luilekkerland, onder karren is altijd wel ergens een vies flubbertje en soms win ik en soms winnen de boefjes. nou mopseflops joop muis piet en ikke zijn blij als we jou weer zien, maar geniet nog maar even, voor je het weet zit je weer in dat natte kikkerland. dikke kus van joop muis en van je moemsie

  • 19 Januari 2015 - 17:58

    Monaaa:

    ik wil ook kitesurfen!

  • 20 Januari 2015 - 05:22

    Nicole:

    Oh wat gezellig om jullie berichtjes te lezen! Ik lach en geniet en denk met weemoed aan mijn wollige pluizenkontje. Wordt hij wel gekriebeld onder zijn buikje om dat dan af te maken met kusjes op zijn buik en aan de binnenkant van zijn dijtjes? Beloofd is beloofd he? Simone!
    Ik ben heel blij met de goeie zorgen voor Joop, ik mis hem ook en de tranen wellen op als ik hem in gedachte bij de deur zie liggen wachten. Ik droom veel van hem en ik ben al eens wakker geworden dat ik hem riep omdat er honden aan het blaffen waren buiten. Maar ik kan er echt niet te veel aan denken want van treuren wordt ik niet veel knapper en het schiet niet zoveel op.
    Nou Mona, ik zou zeggen, haak aan de volgende keer! Doe eens gek, je leeft maar 1 keer.
    Zoals ik net al schreef aan daphie en Dre, druk druk druk, moet me nu echt gaan insmeren.
    Doei!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicole

volmaakt gelukkig op terschelling

Actief sinds 29 Sept. 2009
Verslag gelezen: 113
Totaal aantal bezoekers 57636

Voorgaande reizen:

07 Januari 2015 - 30 Januari 2015

Go with the flow in Vietnam

08 Juli 2011 - 15 Juli 2011

www.avontuur.nl

08 November 2010 - 05 December 2010

Tanzania en mijn geweldige tent!

13 Oktober 2009 - 21 December 2009

van India naar Terschelling

Landen bezocht: