Champagne-kippenvel

Vandaag was het zover, mijn eerste kite-surf-les stond op het programma. Voordat ik erheen ging moest ik eerst mijn telefoon (waar 'Sony' al na drie dagen vanaf was gegleden maar met name erg traag werkt) laten repareren want.... traag of niet, het is fijn om een camera te hebben waarmee ik foto's kan uploaden. Hoewel dat laatste me hierop niet zo goed lukt, ik heb gisteren al mijn foto's gewist bij een poging. Mijn camera was overigens kapot gegaan omdat ik hem met een mes had geopend op de plek waar de lader erin moet etc etc.
Wie zich nog afvraagt waarom ik het prettig vind om met een houtkachel en wat olielampjes te leven mag zich melden.
Dussssssssssssss.... gelukkig is dit Vietnam en vond ik vijf zaken verderop een telefoonwinkel die het zonder moeilijk contracten gedoe met wekenlange reparatieduur, gewoon dat dingetje in mijn telefoon wilde vervangen, voor 7 euro, dezelfde avond om zes uur op te halen. Lang leven Vietnam!
Daarna naar mijn kitesurfschool, het barst er hier van maar deze....heeft vette lekkere muziek waar ik hem na een dag speuren zorgvuldig op heb uitgezocht, verder heerlijke bankjes en natuurlijk direct zicht op de golven en de surfers.... So nice. En toen werd ik ineens onderdeel van de surfgang want...er was geen wind en dan moet je.... wachten op de wind! Geen probleem, watermeloensapje erbij, beetje bakken in het zand (piepklein beetje), weer chillen op de bankjes met de heerlijke muziek, kijken naar de golven en vooral, wachten. Zo fijn, champagne-kippenvel krijg ik daarvan. Dat is een licht soort kippenvel die lekkere stofjes afgeeft waar je gelukkig van wordt.
En toen, kwam de wind en kwam mijn snoezige Vietnameze surfsmurf. Lang haar, je kent dat wel. Ik kreeg mijn korset om met haak, een helm en een contract waar ik gegevens van mijn familieleden op moest noteren. Hoopvol vroeg surfsmurf me of ik al eens had gesnowboard, ik heb maar gezegd van niet want vertellen dat ik na drie dagen met vijf gekneuse ribben rondliep vond ik iets wat ik beter voor mezelf kon houden.
Les 1, leren vliegeren, eerst met een baby kite en dan met een echte. Ik heb geen talent, mijn rechterarm is 'soe strong', over links was hij wel erg te spreken maar ik moet vooral meer 'rielaaak', na 20 minuten begreep ik dat hij 'relaxed' bedoelde. Ik had natuurlijk ook zonnebrandcreme dat mijn ogen ingleed en prikte als de hel en ze deed tranen, heerlijk relaxed. Gelukkig had ik hem twee uur ingehuurd, dus na een uur gehannes met prikkende ogen en een taalbarriere kwam ik wat op dreef. Ondanks mijn talentloze gedoe om die kite steady in de lucht te houden, was het wel super super super gaaf. Ik zie me deze vakantie geen vlucht over het water maken maar ik neem gewoon iedere dag les, op een dag zal ik vliegen over de zee.
Daarna een heerlijke strandwandeling tot het einde van het strand waar ik, omdat het daar net het hoekje omgaat, de zon onder kan zien gaan en ik van een kapotte mand een heerlijk bankje heb gemaakt om daar in alle rust naar te kunnen kijken met...champagne-kippenvel.
Op de terugweg een maiskolf van een lief mannetje gekocht, telefoon opgehaald, omgekleed en .... ready for dinner. Tuna steak op een dakterras met passionfruitjuice en zachtjes zingend weer verder. Life is good to me these days, schreef ik al op mijn facebook. Ik blijf hier lekker plakken.