Bill Gates

En het gaat gewoon door, gisteren op het meest grappige feest ooit beland. Een soort gersonisos maar dan in het Tanzaniaans (ik heb overigens geen tv maar ik denk dat het programma een beetje was wat ik gisteren heb mogen aanschouwen). Ten eerste was er als 'starter' een soort circus act, vijf locals waarvan 1 albino deden hele slechte truukjes met elkaar en dit alles zeer ongepassioneerd op een veel te ritmisch muziekje. Het leek er meer op dat ze de albino wilde laten zien die ook nog truukjes probeerde te kunnen. Ik schaamde me dood dat iemand me daar zou zien zitten maar ik kon het niet laten om te blijven voor het vervolg. Het vervolg was een hele lange tanzaniaan die wat narcistische trekjes vertoonde en zichzelf omgedoopt had tot...Michael Jackson! De show was duidelijk zijn levenswerk en ik heb zelden zo gelachen, natuurlijk op film en ik wilde alles 'uploaden' maar.... ik heb weer eens last van het allom bekende 'verkeerde kabels mee' gedoe en dus nu even niet.
En toen begon het echte werk, het barste ineens van de witte vrouwen op de dansvloer die allemaal zeer graag bruut genomen wilde worden door een local (waarvan slecht 1 derde aids heeft maar ik verval nu in herhaling). Alleen maar locals op de dansvloer en..... pak wat je kan. Oudere dames schurend met jonge tanzanianen, wanhopige maar leuke meiden die zich binnen drie minuten lieten inpalmen, lange tongen in huigen, strandwandelingetjes na een dansje... the whole shabang. En ik heb het hier niet over zestienjarige maar over dertig tot vijftig jarige volwassen vrouwen. Het was walgelijk en tegelijkertijd mijn gemis aan alle afleveringen gorsonisos voor volwassen in 1 keer.
Jessica en ik hebben genoten, van een afstandje en zijn op een redelijk tijdstip (half 1) naar huis gegaan, het feest ging door tot vijf uur, ik wil niet weten wat er verder allemaal voor ranzigs is gebeurd in die toko. Het strand voelde vanmorgen wel ineens een stuk minder puur en zuiver aan.
Maar goed, vanmorgen bij het ontbijt kregen we nog een aanbieding voor een snorkeltrip. Natuurlijk nog even flink afgedongen, your dutch or your not en met Jessica op een prachtig oud houten zeil/ visserschip vertrokken. We gingen snorkelen bij het prive eiland van...Bill Gates! We mochten niet op het strand, ik dus als een dolle met mijn nieuwe snorkelset naar het strand want als je in het water zit op het strand dan is dat nog net geen strand...en ja hoor, beveiliging in een boot! Ik de discussie aangegaan dat ik in het vrije water zat en dat ik daar dus wel mocht zijn maar ik moest tien meter van de waterlijn af volgens hem. Omdat er niet echt veel vissen waren ben ik tien meter van de waterlijn af gaan zwemmen, met prive snorkelbewaking van Bill achter me aan in een speedboot. Toen ben ik heel erg indringend naar het eiland gaan kijken, alsof ik daar wat zag, wat niet zo was en wat hij zelf ook had kunnen zien en toen ging hij tussen mij en het eiland in varen, zo grappig. Dus toen ben ik me zo nu en dan om gaan keren, steeds in de keurige lijn van tien meter afstand, bewaking als een gek keren en dan weer keren. Ik heb het dus reuze naar mijn zin gehad daar. Wel wat mooie vissen gezien hoor maar de overvloed aan 'finding nemo' vissen in India.... heeft me een verwend snorkelaar gemaakt en dus geef ik deze snorkelplek visjestechnisch gezien een 5. Het was wel grappig dat de vissen (maanvissen en zebra vissen etc) heel erg lui deden, normaal stuiven ze weg maar deze zijn verafrikaanst, ze zijn lui en zwemmen dus gewoon lekker tegen je aan, met je mee en om je heen. Absoluut speciaal dus maar lang niet zo speciaal als die grappige Bill Gates bewaking.
Na twee uur bewaking pesten en visjes kietelen kregen we vers gegrilde tonijn op een verlaten strand, met rijst, ananas, bananen, mango etc. Vet goed geregeld en op een strand zo ontzettend wit en zulk fijn zand... Waanzinnig, dat dat bestaat. En toen een heuze echte vette hoosbui.... op een verlaten strand met je bikini en een natte handdoek. We hadden een haarloze man bij ons (een gen van hem stoot alle haren af sinds hij jong is) die bijna bevroor... mijn haartjes maakte een mooi warm donzig luchtlaagje en ik om uit nederland dus ik piep niet zo snel. Gelukkig konden we na een uurtje weer op pad en zijn we gaan zeilen!!!! Zo cool, anders en vet. En leuk om mee te kunnen en mogen helpen.
Op de boot weer een nieuwe reisvriendin gemaakt, morgen gaan we met zn drieen terug naar Stone Town om naar een strand te gaan ten oosten van Zanzibar, aldaar meer en nog wittere stranden heb ik me laten vertellen. Ik denk ook dat het water hier zo fucking prachtig is omdat het fucking prachtig is maar ook door de weerkaatsing van het zonlicht op het super witte zand op de bodem. Ik blijf mijn ogen uitkijken.
Mopjes, de computertijd zit er voor nu weer even op. Bedankt voor jullie lieve berichtjes, vet leuk dat mijn aller aller beste reisvriendin van vorig jaar er ook even bij is op mijn blog.
Hakuna Matata!
Beach Barbie